21.8.11

24

5 λεπτα πολλα ανατρεπουν.Συγνωμη.Τα ΠΑΝΤΑ.Σημαδια υπαρχουν.Αλλα δεν ερμηνευονται.Τουλαχιστον οταν πρεπει.Υπαρχουν και @@ που εκμεταλλευονται.Συγνωμη.Που νομιζουν οτι εκμεταλλευονται.ΑΝΘΡΩΠΟΙ υπαρχουν;Ναι.Οσοι πρεπει και χρειαζονται.Τα χαμογελα κρυβονται καλα.Πισω απο εγχρωμα χαρτια ομως.Συγνωμη.ΧΑΜΟΓΕΛΟ.Και καμμενες γωνιες.Που ειναι ανημπορες να το σβησουν.Ειμαι τυχερη.Γιατι βρηκα αυτο το χαμογελο πριν 8 χρονια.Αν δεν το εβρισκα;Τι σημασια εχει;Συγνωμη.ΕΧΕΙ.Για τις φλογες που καινε.Τι πειραζει αν ειναι μικρες;Ειναι πολλες.ΟΛΑ τα δακρυα που πεφτουν απορροφονται απο τους ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ.Τα @@ παλι ανοιγονται επαγγελματικα πατωντας στις σταχτες οσων τα δακρυα απορροφονται απο τους ανθρωπους.

Ας μη μιλαμε πολυ...Μου φτανει που συμμετεχω στα ονειρα σου...

9.8.11

23


Η μεγάλη λίστα με τους πάντα τριψήφιους αριθμούς και τον ξιπόλυτο άνθρωπο να τρέχει με το τρίκυκλο σαν τρελός πάνω στην τσιμεντένια ράμπα είναι ό,τι πιο αγχωτικό έχει συμβεί μέχρι τώρα. Α.Η μεγάλη λίστα είναι ΠΑΝΤΑ αναγραφόμενη σε κίτρινους post it! κυβους. Περιστασιακά, σ'αυτους τους κύβους μπορεί ν'αναπαρίστανται άνεμοι και ξυλιασμένοι ώμοι. Που καταλήγουν στη φωτια. Μαζί με σφραγίδες. Μαζί με μικρές πλακέτες γραμμάτων. Που κάποτε σχημάτιζαν γερμανικα ονόματα. Οι τηλεφωνήτριες δε βαριούνται ν'ακούν συνέχεια ΟΧΙ ?


8.8.11

22



Εμμονή . . . με τον ήχο της αποδιοργάνωσης . . .

4.8.11

21


Ο τελευταιος χορος Λο λο λο λο εγινε χθες. Ολοι δωσαμε τον καλυτερο ευατο μας εκτος απο το ραντζο. Παρα τις προσπαθειες και τις ατελειωτες προβες. Αλλα δεν κρατάμε κακία. Aυτο βεβαια νομιζε το αντιθετο. Γι' αυτό κι έφυγε. Έτσι έμεινα εγω και η άθλια μικρή βεράντα. Με τα χιλιάδες πετραδάκια. Α.Ήταν και ενας απο το απεναντι σπιτι. Αυτος αναρωτιόταν γιατί ενας 9 χρονος δανειστικε το ποδηλατο του. Με ρωτησε αλλα δεν ηξερα ν' απαντήσω. Αλλά ήξερα χορό Λο λο λο λο. Πειράζει?

1.8.11

20

Γιατί;
Γιατί έτσι.
Γιατί μπορεί.
Τι θα πει γιατί.
Γιατί κοροιδεύουμε το είδωλο μας στον καθρέφτη?
Γιατι κάθε φορά που το κοιτάζουμε μας ζητά να το απεγκλωβίσουμε?
Γιατί κάθε φορά απομακρυνόμαστε για να μην το κοιτάμε κατάματα?
Γιατι έτσι.
Γιατί ερχόμαστε αντιμέτωποι με την αθλιότητα που δημιουργίσαμε.
Αχ αισθάνομαι τέλεια.
Aπό που κι ως που απαιτείται λίστα γάμου?